Abuztuaren amaieran, urtebete egin zen megaparke eoliko bat eraikitzeko mehatxua (Kresada eta Aldane proiektuak) gure lurraldera iritsi zenetik, eta espekulaziozko burbuila horren aurkako herritarren oposizioa publikoki agerian jartzea lortu zuen makineria martxan jarri zen.
Irailean bi urte egingo ditugu Urbasa Andia Bizirik plataforma sortu zenetik. Horren helburu nagusia da gure mendiak eta haranak espekulazio eoliko eta fotovoltaikotik zaintzea eta babestea.
Eta hemen lanean erne eta tinko jarraitzen dugu, hil honen amaieran Aldane proiektuari alegazioak aurkeztu izanak hura geldiaraztea lortu zuela ospatu nahiko genukeelako; hala ere, ezin dugu eta ez dugu ospakizunetan murgildu nahi, ez baita egia helburua lortu dugula.
Bi parke-proiektuek aurrera jarraitzen dute, Itziar Gómez Landa Garapeneko eta Ingurumeneko sailburuak Legebiltzarraren osoko bilkuran, 2022ko otsailean, enpresak abalak kendu dituela eta parkeak eraikitzeari uko egin diola informatu arren. Adierazpen horien asmoa, gure ustez, oso argia da, oposizioa eta erantzun soziala ahuldu dituelako.
Herritarrek borroka horretan izan duten desmobilizazioa berehalakoa izan da; izan ere, gure mendiak salbu daudela dioen herri-ustea pertsonen barru-barruraino sartu da. Zoritxarrez, ordea, Kresada eta Aldane ez dira desagertu, ez daude geldirik eta administrazio batek ere ez du ofizialki jakinarazi Green Capital Power enpresak hasitako prozedura administratiboa amaitu dela.
Tramitazioak legezko bidea legezko bideari jarraitzen dio, eta Trantsizio Ekologikorako eta Erronka Demografikorako Ministerioak, afera horren ardura duen organo substantiboak, hala argitaratu du ingurumen-ebaluazioen datu-basean (kontsulta 2022ko irailaren 12an egin zen).
Bere garaian esan genuen (Ez da ospatzeko unea, borrokatzen jarraitzeko unea da) eta esandakoa mantendu egiten dugu: zuhurrak izan behar dugu eta beti erne egon, enpresa horiek edo beste batzuek gure inguruneari kalte larria egiten dioten antzeko beste proiektu batzuekin kolonizatu nahi baigaituzte; horren adibide, duela gutxi, ekimen pribatuek planteatutako megainstalazio fotovoltaikoak Okon (Fotovoltaica Zeta, egoitza Galizian duena) eta berriro ere Etxaurin (SarbilEguzki, egoitza Orkoienen duena).
Administrazio publikoei eskatzen diegu Foru Komunitatearen benetako energia-beharren azterketa egin dezatela, Nafarroako Gobernuak legezko tresna egoki eta eguneratuen bidez planifikatu eta arautu ditzala, legezko hutsunerik gabe, eta instalazio mota horietarako leku egokienak zein diren adieraz dezatela (adibidez, teilatuak eta estalki kolektiboak eta komunitarioak, nahitaez kendu beharreko uralitazko teilatuak), guztiz beharrezkoak badira eta beti kudeaketa publikokoak badira.
Trantsizio energetiko urgentea eskatzen jarraitzen dugu, pertsonak erdigunean jarriko dituen trantsizioa, enpresa pribatuen interes espekulatiboak nagusituko ez diren herritarren benetako subiranotasun egoeran; lurraldea, gure mendiak, gure habitata, gure fauna eta flora kontuan hartuko dituen trantsizioa… Trantsizio horretan, pertsonok erabaki ahal izango dugu planetak eskaintzen dizkigun baliabide naturalak nola erabili: haizea, eguzkia, ura, lurra, biodibertsitatea eta abar… eta, jakina, energia zentzuz erabiliz.
Beste eredu energetiko bat posible da: geure energia-iturriak sortu eta kontsumitzeko boterea hartu behar dugu, gutxiago nola kontsumitu demokratikoki erabakiz. Energiarako sarbide unibertsala bermatu behar dugu, inor ez dadin geratu bizitzeko beharrezkoak diren gutxieneko bizi-baldintzetara iritsi gabe. Azken batean, energia-trantsizio antolatu, planifikatu, bidezko eta demokratikoaren alde egiten dugu.
BERRIZTAGARRIAK BAI, BAINA EZ HORRELA
